selamün aleyküm çok değerli Sabri Hocam,
son yazdığım maile verdiğiniz cevabı okudum.her defasında olduğu gibi yazdıklarınız yine beni çok etkiledi.ayrıca insana inanılmaz mutluluk veren bir üslubunuz var.Allah razı olsun sizden.

mailinizi okuyunca herşeyin bir zamanı olduğunu düşündüm.daha açık şekilde şöyle açıklayabilirim.Hocam öğrenmem yada düşünmem gereken herşey zamanını beklemeden karşıma çıkmıyor.sizden öğrenmek istediğim herşey bana farklı kapılar açıyor ve daha yeni yeni şeyleri öğrenmeme vesile oluyor ama herşey çok güzel bir düzen ve sıra içerisinde karşıma çıkıyor.

Rabbim hayatı bütün güzelliklerin farkına vararak yaşayabilmeyi nasip etsin inşallah.birçok konuda uyanıp birşeylerin farkına varmama vesile olduğunuz ve bana en güzel yolu gösterdiğiniz için sonsuz minnettarım size.

insan zamanla yaşayabilmek için sabrın nekadar önemli olduğunu anlıyor.isminizle bana hep sabırlı olmayı hatırlattınız.saygıyla ellerinizden öpüyorum ve Ankara ya geldiğim an inşallah ilk önce sizinle sohbet etmeyi çok istiyorum.Allah ım nasip etsin inşallah.

Allah a emanet olun.hoşçakalın.



Allah'ım Konuş Benimle

Bir gün,bir adam ellerini açıp yalvardı:
“Allahım! Benimle konuş!”
-Tam o sırada bir çayırkuşu adamın bahçesinde en son şarkısını söylüyordu.
-Ama adam çayırkuşuna kulak vermedi, ve devam etti yakarmaya:
-“Allahım! Benimle konuş!”
-Az sonra hava kapandı, gökgürültüsü ve şimşekle birlikte kuvvetli bir yağmur başladı. Fakat adam dinlemedi, yakarmaya devam etti:
-“Allahım! Seni görmeme izin ver!”
-O böyle yalvarırken, sağanak yağmur sona ermiş ve güneş bütün ihtişamıyla ışıklarını adamın evine kadar taşımaya başlamıştı. Fakat adam bu manzaraya aldırmadı bile. Her gün gördüğü birşey değil miydi bu?
-Yalvarmaya devam etti adam:
-“Bana bir mucize göster Allahım!”
-O böyle yalvarırken, yakınlardaki evlerden birinden yeni doğmuş bir çocuğun ağlayışları geliyordu kulağına. Ama adam bunu da farketmedi.
-Üzüntüden ağladı adam:
-“Allahım! Cevap ver bana! Burada olduğunu bilmemi sağla.”
-O ara, bir kelebek adamın koluna kondu, ama adam öbür eliyle kelebeği iteleyip kovdu. Ve ağlamaya devam etti:
“Allahım! Neden bana cevap vermiyorsun?”

(Rabbim sana şah damarın kadar yakınken sen mucizemi ararsın o her yerdeyken sen körmü bakarsın)

ALLAH(azze ve celle)HER YANIMIZI SIMSIKI KUŞATMIŞKEN
HALA NE ARAR BU NEFİS?
BAKMAKLA GÖRMEK ARASINDAKİ FARK BU OLMALI.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :