Her şey önemsiz gibi görülen bir ayrıntıyla başladı. İnsanoğlu, bir gün noktayı kaybetti.Nerede duracağını bilemedi, düşünceleri uzayıp gitti...Sonra virgülü kaybetti. Söyledikleri birbirine karıştı, ayıramadı onları...Soru işaretini kaybetti.Soru sormayı unuttu,her şeyi olduğu gibi kabul eder oldu...İki nokta üstüsteyi kaybetti. Hiçbir açıklama yapamadı...Ünlem işaretini kaybetti. Sevincini, öfkesini, bütün duygularını yitirdi...Hayatının sonuna geldiğinde elinde sadece "tırnak işareti" kalmıştı. İçinde de başkalarının düşünceleri vardı...

Saygılar

Nokta

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :