Sayın “Nokta”,

6.1.2009 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, gönderdiğiniz mail inanılmayacak kadar güzel. Muhteşem bir şiir. Hazret-i Ali ne güzel söylüyor:

“İlim bir nokta idi, onu cahiller teksir etti.”

Önemli olan bu patırtı, gürültü, bu toz duman içinde o noktayı bulabilmektir. Ümit Yaşar, bir şirinde

“Bulup bulup yitirdiğimiz gerçek”

der. Evet, bazı kimseler zaman zaman o noktayı buluyorlar. Ama günün şartları, teferruatı arasında onu kaybediyorlar. Ve kendilerine de çevrelerine de yazık ediyorlar. Rahmetli annemin sözylediği bir söz vardı:

“Talih kuşu insanın başına bir kere konar.”

derdi. Ne yazık ki birçok insan o talih kuşunun farkına bile varamadan ellerinden uçurup kaybediyorlar. Gidiş, o gidiş. Hayatta hiçbir şey tekerrür etmiyor. Belki de insan hayatının en trajik anı, noktanın bulunuşu ve kaybedilişi. Kimbilir belki en büyük imtihan böylece kaybediliyor. Gülten Akın bir şiirinde

“Bu hava yalnız bu akşam üstünündür

Bir dal bir kere böylesine çıplak

Bir dost elinizi aynı sıcaklıkla

Yeniden, yeniden tutmayacak.

Falan günün filan saatinde

Bir çocuk görürsünüz, resim gibi, tutar öpersiniz

Bir daha, mümkün mü bir daha

Bitti, kaybettiniz. Bir an

Uzunluğuna uzun, derinliğine derin

Güzel olmasına iyice güzel

Nasıl akıp geçti bilemezsiniz.

Beni gözlerim aldatır milyonla

Sizi elleriniz

Siz ellerinizi bıraksanız, ben yalnızlığımı

Bir sonuna kadar yaşasak beraber

Bu şiir olmayacak şeyler için

Bu şiir, buz üstüne yazıldı

Bir kere söylenip unutulacak.”

diyor. Evet, hayat sadece bir an, bir nokta. Önemli olan onu yaşayıp yaşayamamak.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :