Kiymetli Sabri Amca, Isimsiz isimli kardesimize verdiginiz cevabi okudum. Kardesimiz benim de dahil oldugum milyonluk bir ogrenci grubunun durumunu yazmis. Bana kalirsa bu problem tembellik seklinde ozetlenemez. Ben cilginlar gibi calisan ve hep basarili olmus bir ogrenciydim. Simdi ise cok baska. Caliskanlik icin akil durgunlugu gerekiyor. Bu durgunluk ise bazen olgunlukla bazense dusuncenin dar tutulmasiyla kazaniliyor. Zannediyorum sizin bir gunluk iradeli calisma tavsiyeniz de bunu orneklendiriyor. Tavsiyenizin isleyeceginden eminim fakat acaba bu konuyu daha derin inceleyemez miyiz? Bir insan nicin calisir? Ya ilim icin, ya rizik icin. Ogrencinin calismasinda rizik dusuncesi olmuyor. Ilim icin dersek, ogretilenlerin ne kadari ilim? Daha dogrusu, ne kadari hakiki ilim olarak bize sunuluyor? Kuru ve ruhumuzdan kopuk pek cok malumati ogrenmek mecburiyetine direniyoruz. Sinavlar, diplomalar, meslekler.. hep zevk edilecek degil sabredilecek seyler oluyor. Oysa, bize olgunlastigimizi hissettiren bilgiler olsaydi okullarda biz de bin minnetle ogrenir ve buyudugumuzu hissederdik. Ya da rizkimizi elimize koyduran bereketli bir isimiz olsaydi sukurle calisirdik. Bahane olsun diye degil, sadece -cok dusundum bu konuda- niye bu kadar insan calisamiyoruz sorusuna cevap olabilir diye yaziyorum. Amerika'da cok caliskan insanlar gormustum fakat bunlar icerisinde hassas dusunen, derin duyan kimseye rastlamadim. Almanlar icinde de demirden bir irade ve cam gibi net bir zihinle islerini dort dortluk yapanlar var. Baktiginiz zaman onlarda da bizim insanimizdaki gibi bir hissiyat yok. Gonlumuzun arzuladigi caliskanliga, verimlilige ulasmak hayatimizin bir gayesi. Lakin bunu bu toy duygular ve karmasik dusuncelerle yapmamiz imkansiz gorunuyor. Son derece verimli ogrencilik yillarinin ardindan atalet kuyusuna dusmus ve nasil dustugunu goren bir evladiniz olarak bu dusuncelerimi paylasmak istedim. Sizin vuzuha kavusturan fikirlerinizi ve tavsiyelerinizi duymaktan memnun oluyoruz. Allah razi olsun. Saygi ve selam ile...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :