Cok kıymetli büyüğüm, biraz önce siteye gelen mailleri okuyunca, sabah sizin televizyondaki sohbetinizi dinleyince bütün karamsar duygularım yok oldu. Efendim, bir haftadır amcamın oğlu rahatsız. Daha önce anjio olmuştu, biliyorsunuz. Artık,by-pass yapılmaya gerek oldu, onun için Ankara'ya geldiler, hastaneye yatış, tetkik işlemleri, onun ve eşinin yüzündeki endişeli ifadeyi giderebilmemiz için çabalarımız, sorumluluk duygusu beni biraz yordu. Yapılan yardımdan dolayı bir şikayet değil asla, hala oturmamış sağlık sistemi yordu. By-pass ameliyatında 2-3 günlük taze kan gerekiyor. O taze kanı, Burcu ve ben bu camianın içinde olmamıza rağmen gece ancak 1,30 civarında Ankara'nın tüm hastanelerini devreye sokarak bulabildik. Kızılay metrosunun altında, anons sistemiyle de  verici bulma olanağı var. Günlerdir,Gazze'de yaşanan vahşeti izleyip, şimdi onların ne kadar sağlık araç ve gerecine ihtiyacı vardır , diye düşünürken, kendi yaşadıklarımız bir kez daha derin derin düşündürdü. Keşke,o kardeşlerimize de yardımcı olabilsek. Bu hastalık haberini, sizleri üzmek istemeksizin, yakınlarım da dahil herkesin zaman zaman kan bağışı yapması için bir duyuru olarak almalarını dilerim. Ben, kan hastası olduğum için veremedim. Rahmetli babacığımın, Kızılay'a belirli aralıklarla yaptığı kan bağışı nedeniyle ödül belgesi vardı. Simdi,Gazze'de yardım için sınır bir müddet açıldı. Inşaallah, bu zulüm biran önce biter efendim. Dualarınızın o kardeşlerimizle olduğunu biliyorum. Sizi üzdüysem, affedin lütfen. Her sabah, önce siteye girip, sizin okumuş olduğunuz bir şiiri dinleyerek, yumuşacık, duygu dolu sesinizle huzur bulup, günlük maratona başlıyorum. Ellerinizden hürmetle, özlemle öpüyorum efendim.

Ayla Belen.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :