Sayın Özden Çiçek,

12.1.2009 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, yine muhteşem bir sergiyle önümüze çıktınız. Size ne kadar teşekkkür etsek azdır. İnanılmaz güzellikte bir kompozisyonla işe girişiyorsunuz ve sonra nefis bir hayat dersi çıkıyor ortaya. Biz lisedeyken ingilizce dersinde Faucet Serisini okurduk. Bir dersin adı “What to do?” idi. Onu sayısız defalar okudum. Hayat boyu faydasını gördüm. Bir mesle karşısında kaldığımız zaman takınılacak tavır ne kadar önemli. İnsanların kaybı burda oluyor. Bırakıyorlar meseleyi şöyle bir başına, başlıyorlar söylenmeye. Vır vır, vır vır. Rahmetli annem buna “yanşanma” derdi. Yani sadece konuşmak için konuşmak. Bunun bize ne faydası olur? Önemli olan ortadaki meseleye bir çözüm getirebilmek. Siz, çağın en önemli meselesine ne güzel bir çözüm bulmuşsunuz. Keşke bu maili herkes okusa. Yapılacak iş nedir? İşe minicik bir adımla, bir hareketle başlamak. Biz bir adım atalım, arkası gelir. Vehbi Koç’a sormuşlar, “Bu kadar servete nasıl sahip oldun?”. Cevap vermiş, “İlk bir lirayı kazanarak” demiş. “İlk bir lirayı kazandım, arkası geldi.” Olimpiyatlarda maraton şampiyonu olan bir sporcuya sormuşlar: “Kırk ii kilometreyi nasıl koştun?” “Çok basit” demiş, “ilk yüz metreyi koştum, arkası geldi.” Herşey öyle efendim. Alfabeyi öğrenmeye de alfabenin ilk harfiyle başlanır...

Yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve sasygılarımızı sunuyoruz.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :