Merhaba Sabri amcacım;

Mailinizi okudum, bugun dediğinizi uygulamaya başladım. Mesai bitince aynen dediğiniz gibi eşyalarımı toplayıp çıktım ve servise bindim. Çok şükür geldim eve. Eve zamanında gelmek ne büyük mutluluk. Geçen haftayı düşünüyorum da sersem gibiydim akşamları eve geldiğimde. Ama aynen dediğinizi uygulayıp sonucunu göreceğim inşallah. Hayırlısı. Koroya annemle gidiyoruz; oradaki ortam o kadar güzel ki. Orada bir aile var; bir karı-koca çift ve kayınvalide, bir de 12-13 yaşlarındaki erkek çocukları o ailenin. Bayıldım o aileye. O çocuğa da hoca şarkı okuttu derste, beni çok duygulandırdı dinlerken. O çocuk konserde solo yapacakmış ve aşağıdaki parçayı söyleyecekmiş.

"İzmir benim, Van benim,

Şeref benim şan benim

Kars Erzurum Erzincan,

Konya, Ardahan benim

Seneler kutlu bana,

Aylar umutlu bana,

Her an haykırıyorum,

Türk'üm ne mutlu bana,

Cesaretim candadır,

Hizmetim dört bir yandadır,

Benim bütün cevherim,

Damarımdaki kandadır"

O ufacık çocuk bunu okurken bayağı duygulandırdı beni; dinlerken parçayı gözlerim buğulu, pencerenin ardından seyrettiğim yağmurun yağışına gözlerim dalıp gidiverdi farkında olmadan uzaklara. Orada geçirdiğim vakitten o kadar zevk alıyorum ki. Müzik ve şarkı söylemek, enstrüman sesi beni çok rahatlatıyor, çok mutlu ediyor ve kendimden geçiriyor kendimi o nağmelere bıraktığım zaman.

Birazdan eşim gelecek. O gelmeden sofrayı hazırlamak istiyorum. Çok özledim onu. Mailime burada son veriyorum Sabri amca. Sizi çok seviyorum.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :