Sayın Gönül Hanım,

15.1.2009 tarihli mailinizi aldım.

Atila İlhan bir şiirinde

“Anladım imkansız şey, bir insanın bir başka insanı anlaması”

diyor. Alexi Carel,

“İnsan bu meçhul” diyor. Necip Fazıl

“Aynalar söyleyin bana ben kimim”

diyor. Yunus,

“Hiç kimse bilmez bizi, biz ne işin içindeyiz”

diyor. Bir Kudsi Hadiste Cenab-ı Hak

“Ben insanın sırrıyım, insan benim sırrım.”

Buyuruyor. Kıymetli yavrum, bütün bunlar bize şunu gösteriyor; bizler hayat yolunda, insanı anlamak, tanımak için çırpınan garibanlarız. İnsanoğlu nefsaniyetin zincirlerinden kurtulabildiği, gönlünü arıtıp temizlediği oranda insana biraz yaklaşabiliyor. Ama acaba hangi insan “Ben insanları tanıyorum, biliyorum” diye iddia edebilir? Böyle bir iddia o şahsın hakikatten ne kadar uzak olduğunu göstermez mi? Ne olur öyle iddiaları bırakalım, yaşadığımız sürece kendimizi arıtmaya, temizlemeye, insanları tanımaya çalışalım. Belki o zaman bu yolda bir kaç adım atmış oluruz. Hepsi bu.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :