Hayat ve resim birbirlerine benzerler.Önce ikisi de bomboş bir kağıttır. Sonra her fırça darbesiyle biraz daha şekillenirler. Renkler ve şekiller her fırçada  dalgalanır, hayat bulurlar. Sonunda ortaya çıkan tablo sizin eserinizdir. Bazen öyle duygu yüklü ve derindir ki, sanki dünyanın tüm güzellikleri içinizi sarar.

Bir kuş resminin hikayesi de böyle başladı.

Önce bir kafes resmi yaparsın

Kapısı açık bir kafes

Sonra kuş için

Bir şey çizersin içine

Sevimli bir şey

Güzel bir şey

Yararlı bir şey

Sonra götürür bir ağaca

Asarsın bu resmi

Bir bahçede

Bir koruda

Ya da bir ormanda

Saklanır beklersin ağacın arkasında

Ses çıkarmaz kımıldamazsın

Kuş bazen çabuk gelir

Ama uzun yıllar bekleyebilir de

Karar vermezden önce

Yılmayacaksın

Bekleyeceksin

Yıllarca bekleyeceksin gerekirse

Resmin başarısıyla hiç ilişki yoktur

Kuşun çabuk ya da yavaş gelmesinin

Geleceği olup geldi mi kuş

Çit çıkarmak yok

Kafese girmesini beklersin

Girdi mi kafese

Usulcacık kapısını kapatırsın fırçanla

Sonra kuşun bir tüyüne dokunayım demeden

Bütün kafes tellerini bir bir silersin

Yerine bir ağaç resmi yaparsın

Dalların en güzeline kondurursun kuşu

Tabii ne yaprakların yeşilini unutacaksın

Ne de yellerin serinliğini

Ne de yaz sıcaklarının böcek seslerini

Otlar arasında

Sonra beklersin ötsün diye kuş

Ötmezse kötü

Resmin kötü demektir

Öterse iyi olduğunun resmidir

İmzanı atabilirsin artık

Bir tüy koparırsın kuşun kanadından usulca

Ve yazarsın adını resmin bir köşesine

Andrew Prevert

Belki de bir sonraki resmi siz yaparsınız...

Sevgilerle

Çalıkuşu

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :