Günaydın Sabri amca;

Eşimi uğurladım biraz önce. İşe gitti bugün. Aslında Cumartesileri çalışmıyor ama arada gitmesi gerekiyor. Birazdan evimize çok yakın güzel bir büyük market var, oradan birşeyler alıp yemek yapacağım akşam için. Orada çok güleryüzlü, güzel insanlar çalışıyor. Öğleden sonra da bir arkadaşım var o gelecek; ara ara hafta arası beni arıyor konuşuyoruz. Karşısına çıkan insanlardan bir takım kırgınlıklar yaşadı, üzüldü ve çok mutsuz. Karşısına da ne yazık ki pek dürüst insanlar çıkmadı, mesela bu arkadaşıma nasıl yardımcı olabilirim. Bana geçen gün telefonda dedi ki "İlknur, okadar mutsuzum ki hiç mutlu olamıyorum. Bazen bunu baba sevgisizliğine bağlıyorum. Babamdan da hiçbir zaman sevgi görmedik biz çocuklar olarak dedi, ben hastalandığımda küçükken hiç bilmem babamın baktığını, hep dedem bakardı, herkesin babasıyla güzel anıları vardır, benim hiç yok" dedi telefonda ağlayarak. Üzüldüm, ne diyeceğimi bilemedim. Babası hep denizlerde, gemide çalışıyor; bir gidiyor aylarca yok; gelince de bir ay gibi bir süre gelip yine gidiyor denizlere, çok uzak ülkelere; evde anne ve üç cocuk var; üst katta da annneanne yaşıyor; dededen kalma müstakil bir ev;babası para gönderiyor onlara; bir tek ortanca kız çalışıyor. Anne çalışmıyor, erkek kardeş okuyor, benim bu arkadaşım da birkaç işe bir-iki ay gibi kısa aralıklarla girdi, çıktı yapamadı ve ayrıldı. Şimdi iş de aramıyor, istediği gibi olsun istiyor yapacağı iş, o da olmuyor. Bir insanla ilgili bir gönül kırıklığı da yaşadı ve çok mutsuz. Babası da geçen gün ona "boşgezenin boş kalfası, sana başka şey söyleyemiyorum" demiş. Buna da çok kırılmış; şimdi aynı evde babasıyla da konuşmuyormuş. Bana geçen gün telefonda "ben hiç mutlu olamayacağım herhalde, benim kaderim böyle" dedi. Karşıma hep kötü niyetli, aynı tip insanlar çıkıyor diyor. Sizce bu durumda ona ne gibi şeyler söylemeliyim, onunla nasıl konuşmalıyım? Bu gönül kırıklıklarında  onun da yaptığı bazı hatalar oldu bana kalırsa. Aslında güleryüzlü, iyi bir kız; ancak bilemiyorum, çok da doğru davranmadığı için ilişkilerinde hep kırılıyor. Beni çok seviyor, benimle konuşunca mutlu olduğunu söylüyor; ben de memnun oluyorum buna ama elimden daha fazlası gelmiyor. İş onun kendisinde bitiyor. Size sormak istedim; sizce bu arkadaşıma nasıl konuşursam, neler söylersem onun hayatta mutlu olabilmesine, kendi içinde huzuru bulabilmesine vesile olmuş olurum?

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyor, güzel bir Cumartesi günü geçirmenizi diliyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :