DERENİN YOLCULUĞU
Küçük bir dereyim
henüz büyüyemedim
karıncaların çalılıklarla köprü kurduğu
otların arasından akan bir dereyim
bazen karanlıklarda sürünür giderim
bazende aydınlğa çıkar güneşle dans ederim
sevgi nereye çekerse oraya giderim
bazen yanılır ve yorulup duraksarım
duraksadıkca suyum azalır acıtır canımı
anlarım ki durmak yok
başlarım gene engelleri aşmaya
biliyorum ,
arada bir yükseldikce
beni bekleyen bir akarsu var
çağlayan suyunun sesiyle
gönüllere huzur veren
el deymemiş bozulmamış suyuyla
beni bekler ,
ona doğru gidip sevginin zirvesinde sevgiyle büyümektir
tüm umudum.
Dedeciğim ,bazen içimden geçenleri böyle anlatmak daha kolay
Sevgilerimle,