Sayın “Gönül yolcusu”,
2.1.2009 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, İslamda mana yolunda yürüyen zamanın kıymetini bilen güzel insanlara “ibn-ül vakt” derler. Yani zamanın çocuğu olmak. Bizim için ne dün var ne yarın. Bir tek realite var; anını yaşamak. Onu en güzel şekilde değerlendirmek. Dünden bana ne? Ama acı, ama tatlı geçip gitmiş. Yarın tamamen meçhul. Sabaha çıkacağımızı ne biliyoruz?
Sevgili yavrum, hayata bu açıdan bakınca ne dert kalır, ne kaygı. Olay bundan ibaret. Doğrusu mazide yaptığın hatalarla, yanlışlarla kendimi hergün kahredecek olursam aynı zamanda bu günü de rezil etmiş olmaz mıyım? Bu günü berbad olanın yarını da berbad olur. yapacak tek şey var: içinde yaşadığımız anı en güzel şekilde değerlendirmek.
Güzel yavrum, haydi, Besmele de, yepyeni bir hayata başla. Unutma ki Sabri Baban her zaman seninle beraber olacak, senin için gece gündüz dua edecek.
Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :