Işığım, nurum, gönüldaşım, sevgili hocam İzmir ılık, güneşli çok güzel bu günlerde, ama şimdi Ankara da olmak vardı demek geliyor içimden. Orada olup sizinle aynı havayı solumak, belki yanyana oturup hiç konuşmamak. Hocam çözemedim kendimi, hayatı. Bugün neden bilmiyorum gözlerim pınar gibi............. Neyse sanırım herkesde zaman zaman oluyordur. Ama Allah çok özleyince, çaresizim çok çaresiz, o zaman gözlerim bir Allah dostu arıyor sanki ızdırabımı bir nebze dindirecekmiş gibi. Sizi görmek isteyişim bu yüzden mi bilmiyorum . Napılır hocam haydi söyleyin böyle Allah Allah diye içim yanarken. Bazen ölümü özlüyorum Ona kavuşmak için siz beni anlarsınız biliyorum, yardım edin bana lütfen, sağlığınız için dua ediyorum, iki yıl önce annemi kaybettim, onun için ve kendim için ölümün hayırlısını istemiştim gelip benim kollarımda öldü ona bir elimde Kuran onu Yasinlerle uğurladım Allaha şükür şimdi her sabah ona Yasin okuyup selam gönderiyorum, Rana hanımı da unutmuyorum inşallah o da selamımı alıyordur ve yasinim ona da ulaşıyordur. işte böyle hocam bir gün bu hüzün bulutları üzerimden dağılsın size çok tebessüm ettirecek mesajlar yazacağım Allah sizi bizlere bağışlasın bu gönül köprüsünden birbirimize gidip gelelim hayatın güzel yanlarını da paylaşalım, sizi çok seviyorum, görüşmek ümidiyle Allah’a emanet olun

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :